aklıma takılan sorular

ya şöyle kırmızı ve mavi hap var. matrix filminde morpheus adında bir karakter var ve bu karakterin olayı sistemin içinde bir boşluktan faydalanıp, sisteme çalışan insanlar arasından en potansiyelli olanın kendisini bulduğunda ona yardım ediyor.
neo ise yaşadığı dünyanın içinden yani sistemden sıkılıp, farklı arayışlar peşindeyken bu morpheusa denk geliyor derken bu morpheus buna iki teklif sunuyor: ya gerçekleri gör yada hayal dünyanda yaşamaya çalış
gerçek kısmı kırmızı hap... this is red pill my friend

neyse sonra rollo tomassi diye bir yazar çıkıyor.
erkeklerin kendi arasında kadınlarla alakalı fikir yürüttüğü, belirli gözlemlerini aktardığı bir ortamda oluyordu bu sanırım rollo tomassinin çıkması yani.
kitaplar felan yazılıyor. bir felsefeye ciddi ciddi dökülüyor kadınlarla alakalı analizler.
ve bu analizler gerçek yani red pill olarak tanıtılıyor insana ki aslında doğru, filimler ve dizilerde ki kadınları tavlama yöntemleri genellikle yanlıştır ve bu mavi haptır diyelim, bu adamlar bu mavi hapı sana gösterip kırmızı hapı aramanı istiyorlar ve büyük ihtimalle zaten o kırmızı hap hakkında sana kitaplar tavsiye etmeye başlıyorlar okuman için.
bunun altında ki felsefe çok detaylı aslında. yani bak oyunculuk mesleğini düşün.
bir taraf söylediği her cümlede nerede nefes alacağını, duracağını, bağıracağını ve kısık sesle konuşacağını tek tek çalışırken diğer bir oyuncu ise olayın mantığını öyle bir alıyor ki bir şekilde hiç düşünmüyor bile nerede duracağını, bağıracağını...
bu ikinci düşünmeyen, doğallığın nirvanası abimiz tcma'dır.
diğer taraf ise red pill ve benzeri camialar.
evet mutlaka faydası var oturup duracağın yeri pratik yapmanın ama önemli olan duyguyu aktarabilmektir oyunculukta.
duyguyu aktarabilmek için ise karakteri anlayabilmen lazım.
bir karakteri anladığın ve benimsediğin zaman o karakter olursun değil mi?
heh işte tam bu yönden bu karakteri dibine kadar yemiş bir oyuncu, mimik çalışmaz genellikle o otomatik olur.
bazı yerlerde ufak bir çalışma yapar ama çok normaldir.