Fakat gözlemlemediğim halde en büyük travma unutmaya çalışmaları ve vurdumduymaz kalmaları.
Mesela babamla annemle veya çevremle bu konuyu konuşmaya kalktığımda oturup yüzleşmek yerine, çözümler üretmek yerine, unutup bunun varlığını unutmaya çalışıp dünyevi hayatlarına geri dönmeye çalışmaları felan mevcut. Misalen adama diyosun ki deprem diyoki deprem diyip durma unutmaya çalışıyorum eki eki. Lan yaram unutmaya çalışıyosunda, sen çekidüzen vermeden hayatına önlem almadan neyi unutcaksın. Bu hayatın bir gerçeği ve sürekli yaşayacağımız bir durum yağmur çamur gibi. Kendi kendilerini üzdükleri bi durum. Az bi aklı çalışan soru soruncada tersleyip törpülüyorlar. Konfor alanları bozulunca insanlar en çokta burda kırılırlar, kitleden bahsediyorum. Oturup varsa çevrenizde duruma sahip birisi konuşun bırakın herşeyi anlatsın. Korkularını unutmak yerine yüzleşmeyi denesin. Tamam her iki spektrumun ucunda da yaşayacağız, zarar göreceğiz. Ancak aklı olan bir birey gerçeklerle yüzleşip bunu düzeltmeye çıkan bireydir. Pahalı evler, makyajlı avratlar gibi oldu depremlerle, Allah gerçeği görmemizi nasip etti ki meselenin dayanıklı bina almak kiralamak veyahut barınma ihtiyacını gidermek olduğunu çözdük.
alive
Dilim çok şişti, herşeyden vazgeçip şuraya yer bilimci olarak geleceğim. Ama bizim görmediklerimizden ancak Yüce Allah herşeyiyle haberdardır. O en iyi bilendir. En iyi hüküm verendir. Allah'ın rahmet ve bereketi üzerinize olsun