çok yavaş ilerliyor sohbet, ben söyleyeyim:
disiplin veya atılım olayın kendisine götürmez.
olayın kendisini anladığında, aslında başka anlaman gereken bir şey kalmaz. gerçekten yapman gerekeni bilip yapmıyorsan bunun disiplin veya başka bir şeyle alakası yoktur. Alakası olan şey, senin sandığın gibi biri olmadığın ve olmak istememenle alakalı ve bu istememek ile doğru olduğunu bildiğin şey arasında sıkıştığını düşünebilirsin, aslında yanlış tarafta durduğun için kabul etmek istemiyorsun ve araf diye bahsedilen boşlukta kaldığını düşünüyorsun.
halbuki bu seni yanlış yapacak kadar açık iken, bir şeyleri görüyor olmana rağmen sözde süreklilik arıyorsun. Aradığın şeyi buldun, bulduktan sonra da kalıyorsun. Araf yoktur, olgunlaşma ve derinleşme vardır ama.
Gördüğünüz şeylerin sizi değiştireceğini düşünüyorsanız, halen daha anlamanız gereken konuyu anlamamakla oyalanıyorsunuz: seni değiştirecek tek şey kötülüğün kendisine ne kadar izin verdiğindir.
Benim gördüğüm bu, yinede içini sen bil babuş
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?