tartışmalar 2

yesirawt, hell'in gerçek karakteri ile buraya yansıttığı karakterin bir olmadığını düşünmen normal bir şey anlaşılır.
fakat bu durum hell'in sana burada sergilediği karakteri değiştirmiyor değil mi?
ve sende gerçek karakteri böyle değil ya diyerek yansıttığı karakterine tevazu, anlayışlı olmamalısın çünkü senin muhatabın direkt yansıttığı karakter olduğu için, gerçek karakteri hakkında ki düşüncelerinde sadece "teori" de kaldığından dolayı bence bu çelişkili bir durum. çelişkili bir durum insana belirsizlik veriyor. belirsizlik ise insanı zayıf his ettiriyor.
bak bir söz var: "Bilgelik sanatı neyi görmezden gelmek gerektiğini bilme sanatıdır."
bu konuyu görmezden gelip, odaklanman gereken şeyin seninle muhatap bırakılan karakter olması lazım bence.
ve bunu yaparken yer yer tabii ki içgüdülerinle karşıdakinin kim olduğunu ve sebeplerini düşünürsün ve ortaya hem gerçekçi yaklaşan hemde içgüdülerini bastırmayan onu kontrol eden biri çıkar.

hell artık cevap yazamayacak bu hesabından.
geçen gün "bana yapılırsa bende karşılık veririm" düşüncenin olduğunu fark ettim. kısasa kısas gibi. fakat karşılık da vermeyebilirsin ya. bence bu daha iyi bir yol sosyal medya da küfürleşmek hakkında.
çünkü şöyle duruyor: çocuklar kavga ettiğinde "en son vuran kazanır" diye düşünürler.
"e e ben vurdum hehe" falan gibi tepki verirler ve karşıdaki çocuğu tahrik eder bu durum ister istemez.
çocukta dayanamayıp vurur falan. böyle gider. aslında tahrik edildiğinin farkında olarak, umursamayıp sadece önemli olan her neyse onun hakkında yorum yapsa yada yüz çevirip yoluna gitse daha iyi olmaz mı soruyorum sana?

"Tanrı, bana değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmem için dinginlik, Değiştirebileceklerimi değiştirmem için cesaret,
Ve aralarındaki farkı anlamam için akıl verdi. " Reinhold Niebuhr

kardeşlikte sanıyorum ki tahrik etme var. yani çırakları iyi bir şeye kanalize etmek için tahrik ediyorsun.
fakat kötü bir tahrik yoktur herhalde. çırağa zarar verecek şeylerden çok yararına olacak tavrı sergileme var.
bak bunları bizde yapabiliriz. konuştuğumuz insanlara kullanabiliriz bu durumu ve bence bu daha iyi bir yol.
hayatın önemli olan kısımlarını görmüş ve his etmiş biri için kendiyle denk yada daha aşağıda olan ve konuştuğu kişinin de ihtiyacını gören birinin yaklaşımı da öğreticilik üzerine olmalı bence fakat herkes öğrenmek istemez biliyorsun. his edersin zaten kime öğretici olman gerektiğini.
tcma'da büyük ihtimalle 11 yaşından 16 yaşına kadar ki yaşadığı hayat sonrasında memnuniyetle bunu yaptı.