Kim olduğunu düşünmeyi bıraktıracak bir hayat yaşar insan. Kim olduğunu bıraktığında, ne olacağını da bırakırsın. Ne olduğunu da olabildiğince hatırlarsın.
Sadece şimdi vardır. Bu şimdi, senin şimdinde aynı cevabı verdirir sana işte o cevap "Kim olduğumu bilmeyen ben, ne olacağımı ne bileyim?"
Bu da bir insanım tümüyle kendinde olanın aslında o'nda olduğunu görmesiyle başlar ve devam eder.
Bana göre bir insan var oldukça, özünden uzaklaşır.
Başlıkta var olanlara değil, yok olanların yokluğunu keşfetmesi içindir daha sonra kuran gelir.
Burada şunu söyleyeyim, senin için ne geldiği ve geleceği ancak senin özelinde önemli ve bu benim ilgim ve sana dayattığım bir şey değil.
İnsan hayatta var olabilmek için, dünya denen içinde bozgunculuk ve iblisin tasmalarının hüküm sürdüğü yerde pislikleşir. Fakat yine diyorum, yoklukta olan birine iblis ulaşamaz. En azından kendinden geçmiş birinin yapabileceği kötülüklerde bellidir.
Benim yorumum budur kankalar
Usta ne demiş? Dervişin fikri neyse zikri de olur.
Ve bilinenin aksine dervişlerin imtihanı süslü ve çekici gösterilmiş şeylerde olmaz. Onlar en basitidir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?