soru cevap

hacı diyordu ya sen iyileştikçe veya iyileşmeye başladıkça vücut da sana ayak uyduruyor ve bazı şeyleri rüya yoluyla aştırıyor sana diye.
Bu iyileşme eşiği bir yerden sonra duygularla da oluyor.
Yani duygular bir zaaf olmaktan çıkıp neredeyse hatırlatıcı olacak duruma geliyor.
Ha neyin hatırlatıcısı bilemem. Kendimde gözlemlediğim şeyler bunlar sadece fikir versin diye söylüyorum.
Yüzde yüz yada her zaman öyle olmayabilir. bir bütünlük sağlanmışken duygular bunun dışında kalacak değil ya.
Mesela rüyaları arttırmak için, veya uykuyu iyileşme ile birleştirmek için çilehaneler gibi bir ortam iyidir.
İçinden seni o şekilde bir yere yönlendiren bir istek varsa boşuna değildir muhtemelen.
Odanda, evinde yattığın yerden bahsetmiyorum.
Yoksa evi barkı olan adamlar boşuna mı çilehanelere kapanıyordu. Bir kere zaten ruhun allaha gittiğini biliyorlardı kurandan ve bunun getirisiyle beraber teslimiyeti çok iyi bildikleri için, teslimiyetin en kırıcı örneği de benliğin yok olmasıdır diye açıklarlar. Ben böyle anlıyorum. Mesela dikkat edin, karanlıkta namaz kılamayanlarda sıkıntı olma ihtimali de yüksektir.
Hatta kişi ilerledikçe ışıklar yok olmaya başlar.
Ama gelen karanlık asla gerçek bir karanlık olmaz aksine aydınlığın kendisini getirir.
Aklıma geldi, doğru mu bakarız, emin değilim öyle okuyun.

Hatta bu bütünlük konusu bizzat tasavvuf içinde de vardır. Başlık içinde de vardır bütünlük.
Neden? Muhtemelen cidden bir yerden sonra önceden seni geriye çeken o düzeltmeye çalıştığın şeyler sana destek veriyor ve sen bu sayede hayatını yaşarken başlığa göre alfan senin için yardırıyor.
Tasavvufta ise yoklukta olana yani benliğini yok etmiş olana taş/bela/musibet değer mi derler.
Başlıkta da tasavvufta da ilerledikçe iyiliğe yönelme oranın sen hiç farkında olmadan ciddi şekilde artar.
Buna da alfanın seni koruması denir.
Önemli olan bunları fark ettikten sonra tüm bunların nereden geldiği konusunda ne yapıyorsun o içerden bunların bir yere ait olduğu fikri hissi geliyor mu.