yarınlar ...

sizin düşündüklerinizle ilerler...
şimdi şöyle bir söz biliyorum:
"kendini kandırmayı sever tarikat ehli...
bu yüzden diğer insanların onlara nasıl baktığına kadar pek çok işi kendi ayarlar".
sizden sadece kendinizi düşünerek mükemmel olmanızı istiyorum.
çok büyük bir şey değil ha onca yıl sonra ?
bunu yapın ve kendinize kazandırdığınız savaşları düşünün.
beraber yapıyoruz kanka, hazır mısın...
hadi bakıyoruz.
insanların sana nasıl baktığı savaşını yendin.
basit ve fena olmayan bir giriş oldu senin açından.
devamında ise, içsel bir huzura ulaşıyorsun değil mi düşününce ?
şimdiden his etmiş olman gerekiyor.
ve kabullenişin ardından başlayan enerji akışını sağladın...
yine basit ve rahatlatıcı olan bir yolu açıyorsun.
geçici olduğuna dair sesleniyorlar sana değil mi ?
eski günleri hatırlatıyorlar... hoşuna gitmeyen anlar.
enerjisiz kaldığını, akışın azaldığını düşünüyorsun ve bende sana,
enerjisiz kalman için bir sebep olmadığına dair ikna ediyorum seni tekrar.
seni, sadece "ben" kabululünü yerine getirdikten sonra daha çok yazıyor bulacağız.
her şeye inat, dirayetli göreceğiz diye düşünüyoruz.
"bir neden lazım" enerjini ve mantaliteni düşük mod yapmak adına ?
bunları umursamayalım bence... bunu sadece kabul ediyorum.
ve ben kabul ediyorsam, tartışma bitmiştir.

bazı bilgiler ediniyorum bu aralar bu tarz konularla alakalı... uygulamış oldum.

bakın beyler.... iyi okuyun.
bir deneyde öğretmen sınıftaki çocukları iki gruba bölüyor.
bir grubun daha zeki -çocukların inanacağı kanıtlar sürerek- olduğunu söylüyor.
bu zeki olan grup kendini diğer gruptan daha üstün görmeye ve bu şekilde gelen rahatlık, ödüller ile birlikte
-öğretmen zeki olan gruba daha fazla imtiyaz tanıyor çünkü- diğer gruba zorbalık yapmaya başlıyor.
diğer grup bu durum karşısında mutsuz olmaya ve derslerde başarısız olmaya başlıyorlar.
zeki olan taraf ise daha çok başarı sağlıyor.
işin sonunda barış falan oluyor da siktir edin mevzu o değil...
demek ki eğer kendinizi basitleştirmek yerine üstün olarak görür ve yine "zorbalık" hatasına düşmediğiniz taktirde doğru bir mantalite kazanımı elde edeceksiniz demek...
bu yüzden... gerisi sizde.

Sorgulayın beyler... neden buradasınız.
Amacınız nedir ne değildir düşünün.
Buradaysan, bir şeyleri yapabilmen gerekiyor.
Hazır olman gerekiyor...
Mutlu, hevesli, sevinç ve yaşam dolu olman.
Ben yakında buraya bir sürü adam getirebilirim.
Yani o zaman bunları duymak yerine, etkileyici bir sessizlik his edersin kendi açından.
Başlık inanılmaz bir enerji, mantalite sunuyor.
Onu elde ediyorsunuz.
Kapişş?... tabii ki elde ediceksin.
Çünkü kendini sözde olgunluk adı altında düşürme...
Bilhassa yüksek akışa sahip olduğunda asıl olgunluğu elde etmen sana fayda sağlayacak.
Her hatadan korunabilmek ve kendine dışarıdan baktığında her koşula uyum sağlayan bir alfa olmak...
Gelişmiş bir alfa oluyorsun.
Bununla ilgili bir bilimsel veri olabilir.
Paylaşırım. Kendine iyi bakıyorsun

insan aciz bir varlık. bunu anlarım.
fakat aciz olan ve artık olmamak için bir şeyler yapacak alfalar olmanın zamanı geçmemeli.
buradaki pek çok kişinin yeterli ürünü bile yok...
alive, yıllardır arada çıkıp gelen yada inciye itiraf yazıp sonra bir daha yazmayan bir adam.
bunu biliyorum. fakat değişim herkesi kapsar.
eğer yeterince sadık kalır ve buradakilerle dayanışma içinde -öğreti dahilinde- olursan,
ustanın başlıkla ortaya çıkardığı enerjiyi hayatına entegre edersin.
bu enerji size hata yaptırmaz beyler. siz hata yaparsınız ve doğal olarak beyin "lan ben böyleyken başıma hep bunlar geliyor... ya yanlış anlaşılma yada suçluluk duygusu vs.vs çekiyorum o zaman bilinçaltı, zihin falan toplanıp bu enerjiyi daha düşük tutarak hayatta kalalım" kafası ortaya çıkıyor. bırakın içinizdekini.

"ben başaracağım kanka...
zaten zor değil,kendini bulmak zor değil.
niye? kendinsin çünkü amına kaktırayım;bu kadar basit...
işteyken de aştayken de sıçarken de kendinle birliktesin,kendinden vazgeçmediğin sürece ve zeka-cesaret-itimad üçlüsünü başarılı şekilde yürüttüğün vakit başarı seni bulur.
sen bulmazsın ha sen gidersin,başarı peşinden gelir amk.
bu konuda canlı örneğim..."

beyler bahsettiğim bilimsel çalışmayı yazıyorum.
günün birinde toplulukların ne kadar etkileyici olduklarına dair bir çalışma oluyor.
ve gruba sorulan sorulara ilk başlarda doğru cevaplar sonrasında ise
bilerek yanlış cevap verilmesi isteniyor.
tabii grup ayarlanmış anlayacağınız üzre...
deneye katılan ve kurban olarak seçilenler ise bir yerden sonra "lan bu kadar insan yanlış yapamaz zaten ilk başta doğruda söylüyorlardı o zaman ben yanlışım" diyip, gruba uyuyor.
buna kısaca sürü psikolojisi diyebilirdim fakat sizlere ufak fikirler veriyorum.

misal olarak hacıyla beraber daha sakin, mantalite olarak çok gerçekçi olmayı: umutsuz olmakla, acizliği kabul etmek gibi hatalar yaptınız. bunu destekleyecek yazarlarda oldu tabii aramızda.
mantalite olarak daha yukarda olmanız için başlıktan faydalanmanız gerekiyor.
önce öğrenci olursun. sonra öğreten. fakat her iki durumda ise, kendine güveniyorsun.

bugün sizlere çevrenizdeki insanlara ne kadar kolay benzeyebileceğinizi göstereceğim.
"üzüm üzüme bakarak kararır" değil mi ?
davranışlarınız atalarınızdan kalmamı yoksa taklit mi öğreceksiniz.
tam bunun üzerine bir çalışma yapılıyor.
yazarın adı "dr. alburt bandura". deneyin adı ise: "bobo doll (hacıyatmaz) deneyi".
şimdi bu deneye küçük çocuklar alınıyor ve üç gruba ayrılıyorlar.
ilk gruba agresifçe oyuncaklarıyla oyun oynayan yetişkinlerin videoları seyrettiriliyor.
ikinci gruba ise tam tersi sevgi, yumuşak davranan yetişkin videosu seyrettiriliyor.
bu iki grup oyuncak dolu odaya sokulduğunda ise oyuncaklara agresif davranan yetişkin videosu izleyen grup:
agresif davrandı... tam tersi ikinci grup içinde geçerli.
ayrıca bakın beyler erkek çocuklar yetişkin erkekleri örnek aldılar.
ki düşününce bunu istemsiz olarak bizde yaptık...
bu yüzden...
şuana kadar ki yaşadığınız şeyler aslında asıl kişiliğinizin yapmayacağı seçimlerle olmuş olabilir.
yani hiç fark etmeden bebeklik, çocukluk çağlarınızda yapmış olduğunuz bu "rol-model" olayı;
buğün sizin kendinizden uzaklaşmanızı sağlıyor.
bu yüzden yaptıklarınızı temellendirin.
neden ve niçin yaptığınızı düşünün.
sana, yapman gereken şeyi söyleyen sesin ne derece tehlikeli olabileceğini sezin...

müzenin bir tanesine adamın biri bir heykel getiriyor. Heykelin Asur devrinden kalma olduğunu söylüyor ve
“şuradan çıktı” diyor. Yalnız o güne kadar bulunan bütün heykeller kırıklı ve parçalı.
Bu ise tam ve binlerce yıl böyle bir heykel görülmemiş. Şüpheleniyorlar.
Bir eksper araştırma yapıyor ve diyor ki “Heykel orijinal. Tamam, bunu alın.”
100 bin dolar gibi bir para verip heykeli alıyorlar müzeye.
Aldıklarının ertesi günü bir sanat uzmanı geliyor, heykeli gösteriyorlar ve “Buna sakın para vermeyin, bu sahte.” diyor.
“Nereden bildin, biz aylardır üzerinde araştırma yapıyoruz.” “Bilmiyorum ama bu sahte.” diyor.
Adamları alıyor bir telaş. Çok uzun araştırmalardan sonra şimdiye kadar bilinmemiş bir yöntemle sahtesi üretilmiş bir heykel olduğu ortaya çıkıyor.
Uzmana tekrar “Bunu nereden bildin?” diye soruyorlar. “Bilmiyorum, sadece elleri bana biraz tuhaf geldi.” diyor.
Şimdi bu bir kriter değil. Ama adam kendinden o kadar emin söylüyor ki bunu.
Şimdi o hissi bu insana veren şey; yıllardır o tip heykelleri o kadar çok görmüş
ve zihninin dipte bir yeri öyle bir eğitim almış ki
ona baktığı anda bir şeyin ters olduğunu fark ediyor ama kendisi şuurlu olarak bilmiyor neyin ters olduğunu.

Bakın beyler başlık duygulara hitap eder...
Bunun sebebini öğreneceksiniz.
Başlığı okuyup, bir kaç gün alfaya yaklaşan ve sonrasında alfadan uzaklaşan anılarla dolu zihinler biliyorum.
Peki neden böyle olduğunu düşünelim.
Yani sizi iki gün alfaya yaklaştıran ve sonra sizi korkuya, karamsarlığa ne sürükler ?
Duygular...
Şimdi şu bir gerçek ki: duygular davranışları etkiler ve şekillendirir düşünce aracılığı ile...
Bu insan zihninde var olan bir gerçektir.
Dileyenler aratabilir.
Duygularınızı değiştirir başlık.
Ve bu şekilde düşünceleriniz değişip davranışlarınızın çok daha farklı olmasını sağlar.
Yani bu bir yandan şu demek: ilişkilerde uyandırdığınız duygular neyse onu bulacaksınız karşınızda...
Misal olarak betalar sizden duygu olarak tahrik olurlar. Bu duygu genellikle kıskançlık, kötü his etmekle falan sonuçlanır. Bu duygular karşısında beta size saldırır falan. Tabii insanın tepki seçimi de faktör.
Fakat, sizi alfa yapan şey duygusal sağlıklı oluşunuzdur. Duygusal sağlık zihin sağlığı demektir diye düşünüyorum. Duygular etki eder düşünceye, düşünce ve duygu; davranışları değiştirir.
Yani bir an da kendinizi bok gibi his edip alfaya ihanet ettiğinizi düşünmeniz bununla alakalıdır.
Yalnız alfaya ihanet etmek, duygularla alakalı olabilir bu süreç içerisinde... duygulara boyun eğmeyen doğrularınızı oluşturursun. "Neden" lerin olur ve bu nedenler seni geriye çekmez.

Albert Einstein henüz biliminsanı değilken, ürününü yayınlaması için gönderdiği bir yayınevi diye hatırlıyorum: baya sarsıcı ürün olmasına rağmen bunu yayınlayan bir yetkili vardı...
Burada ki amaçlarınız, ve korkudan korkmanın da çok daha korkutucu olduğunu ufak bir araştırma yaptığınızda görecek olduğunu söyleyip, amacınıza göre yaşamanızı istiyorum.

İlgili araştırmaya gelirsek: 11 Eylül sonrası ABD'li insanlar uçaklara, kara yollarını tercih etmiş ve bunun daha güvenlikli olduğunu düşünmüşlerdi. ABD de ki verilere göre o yıl araba kazaları önceki senelere göre artış göstermişti... ve ölüm riski uçaklarda daha az.
Yada londra da metro yerine bisikletle ulaşıma devam etmenin güvenlikli olduğunu sanan halk yada bir kitle, yine verilere göre çok daha fazla zarar görmüştü...

Ben buraya sürekli yazma gereğinin olmadığını söylemiştim. Artık bu konu için düşünceliyim.

lan hiç biriniz zerre sikimde değilsiniz.
neden ?
çünkü benimle alakalı yapabileceğiniz hiç bir şey yok.
kendinizle alakalı yapabilecekleriniz ise benim düşünmemi gerektirecek olgu bile değil zaten.
Yani ben sizi siklemiyorum, diğer insanlarda siklemiyor...
Sen niye kendini siklemiyorsun lan ?
bilinçli farkındalık kazanın.
beyin, yüzyıllardır kendini "hayatta kal" üzerine inşa etti... fakat bugün bir an da sizi tek hamlesiyle ikiye bölecek,
yada ani bir iğne ile sizi felçli bırakıp çocuklarınızı ve sizi akşam yemeği yapacak bir "kara-dul"... yok.
dinazorlar... şovalyeler yok.
padişahlar ve anında gelen cezalar yok.
yani beyler beyniniz her olay için hep olumsuz yanlarını ilk önce hesab eder... düşünün.
e sonra siz çıkıp "ben olumsuzum yha" kafası çekersiniz. komik lan aslında.
yada "ben önce kötü ihtimalleri hesaplarım" da diyebilirsiniz ki bu geçerlidir aslında.
fakat beyler siz kötüyü de seçiyorsunuz amk.
yani kötü ihtimalleri düşünüyorsun evet ama niye sonra kendi hakkında bile kendine ihanet ediyorsun...
ne kadar ucuzca ve ihanet dolu bir an değil mi ? karanlığı seçmek...
kendi kendine hainlik yapmak...
çok ciddi bir mesele bence.
yani kahkaha attığında "kasıyorsun kendini layn" gibi bir sesi duyup, kahkaha atmaktan vazgeçen insanlarla dolu dünya...
yada dişiyle konuşurken de aynısını yapanlarla dolu... dolu oğlu dolu işte dünya nabıcaksın ?
olumlu düşünebilmeyi ve kendi kendine ihanet etmiyeceksin bu kadar basit...
gün içinde "bilinçli farkındalığınızı" arttırmak için yapmanız gereken kendinize odaklanmak.
kendinize odaklanın ve kendiniz hakkında bir konuyu düşünün.
düşüncelerinizi kontrol edemediğiniz sıralarda kendinize emir-telkin verin.
"ben böyle şeyleri düşünmem"... gibi.